Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

«Φινλανδικό όνειρο» VS «ελληνικού εφιάλτη»

Στη χώρα όπου ο εκπαιδευτικός αυτοαξιολογείται και αποδίδει με τρόπο υποδειγματικό, ο μαθητής έχει το απόγευμα ελεύθερο γιατί η μελέτη στο σχολείο είναι αρκετή, ενώ ο γονιός δεν ξέρει τι σημαίνει «ιδιωτική εκπαίδευση» - Το ελληνικό σύστημα σε σχέση με αυτά τα δεδομένα φαντάζει από απαρχαιωμένο μέχρι τριτοκοσμικό


Φανταστείτε ένα σχολείο χωρίς κάγκελα, όπου τα παιδιά φτάνουν στις 8 το πρωί, βγάζουν τα παπούτσια τους και μπαίνουν σε μία τάξη με διαδραστικό πίνακα, πιάνο και προτζέκτορα. Τα μαθήματα διαρκούν 45 λεπτά και οι μαθητές μαθαίνουν μέσω βίντεο, εμπειρικών δράσεων και υψηλού επιπέδου διδασκαλίας από έναν εκπαιδευτικό, κάτοχο (τουλάχιστον) μεταπτυχιακού τίτλου. Φανταστείτε τα παιδιά να έχουν όλο το απόγευμα στη διάθεσή τους επειδή το σχολείο καλύπτει τις εκπαιδευτικές ανάγκες και δεν φορτώνει το παιδί με εργασίες. Φανταστείτε το σχολείο της γειτονιάς σας να μην υστερεί σε τίποτε από το καλύτερο ιδιωτικό της χώρας.