Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Λυμπερόπουλος: "Ο Νίκος της καρδιάς μας"

Τον άνθρωπο που έπαιζε πάντα με τη καρδιά του και κατέθετε στο γήπεδο το 110% των δυνατοτήτων του θυμάται και παρουσιάζει μέσα απ’ αυτό το άρθρο ο Απόστολος Μιχαηλίδης. 

Υπάρχουν ποδοσφαιριστές καλοί και κακοί, με ταλέντο, δυναμικοί κ.λπ.. Ο Νίκος Λυμπεροπούλος ανήκει σίγουρα στους ποδοσφαιριστές με "ψυχή". 

Γεννηθείς το 1975 στα Φιλιατρά Μεσσηνίας ξεκίνησε εν έτει 1991 στην Εράνη Φιλιατρών και πολύ γρήγορα, μόλις 3 χρόνια μετά χωρίς καν να έχει κλείσει τα 20 του χρόνια μεταγράφηκε στην Καλαμάτα. Οι εμφανίσεις του στην τοπική ομάδα δεν άφησαν ασυγκίνητους τους μεγάλους Αθηναϊκούς συλλόγους με τον Παναθηναϊκό και την Α.Ε.Κ. να διασταυρώνουν τα ξίφη τους για το ποιος από τους δύο θα καταφέρει να ενσωματώσει στο ρόστερ του αυτό τον ταλαντούχο παίχτη με τους πράσινους εν τέλει να επικρατούν και να αποκτούνε τον Φιλιατρινό άσσο. 

Με την ομάδα της Λεωφόρου σε 186 συμμετοχές έβαλε 82 γκολ, πολλά εξ’ αυτών και στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα, ενώ ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της πορείας του Παναθηναϊκού μέχρι τα προημιτελικά την περίοδο 2001-2002 όταν έπεσε πάνω στη Μπαρτσελόνα που κυριολεκτικά της έβγαλε την "ψυχή" μέχρι το τέλος η ομάδα του Ριβάλντο, του Πουγιόλ και των λοιπών αστεριών να καταφέρουν να αποκλείσουν την ψυχωμένη Ελληνική ομάδα. Δυστυχώς, ο επίλογος της ποδοσφαιρικής καριέρας του Λυμπερόπουλου στον Παναθηναϊκό ήρθε έπειτα από την σεζον 2002-2003 και τον αγώνα "εφιάλτη" της Ριζούπολης όπου με τρία αποτελέσματα στην διάθεσή του για να κατακτήσει το πρωτάθλημα εκείνης της περιόδου (νίκη, ισοπαλία και ήττα με ένα γκολ), ο Παναθηναϊκός με απίστευτα δύσκολες συνθήκες έχασε με το εμφατικό 3-0 και απόλεσε την ευκαιρία για τον τίτλο. 

Ο Λυμπερόπουλος μαζί με πολλούς άλλους αστέρες αποχωρήσανε την επόμενη χρονιά και εκείνος επέλεξε το σωματείο της Α.Ε.Κ. ως τον επόμενο σταθμό στην πορεία του όπου και εκεί διαδραμάτισε μια εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία από το 2003 ως το 2008 πριν μετακομίσει για 2 χρόνια στην Φρανκφούρτη για να αγωνιστεί με την τοπική Άϊντραχτ και γυρίσει για άλλα 2 έτη για να κλείσει την καριέρα του στην Ένωση. 

Χαρακτηριστικό του μεγάλου ήθους αυτού του παίχτη είναι ότι ποτέ δεν πανηγύρισε κάποιο από τα γκολ του όντας παίχτης των κιτρινόμαυρων ενάντια στον Παναθηναϊκό, γεγονός που του πιστώνει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποδοσφαιρικό ήθος που λίγοι διαθέτουν επί του πρακτέου και γι’ αυτό εξάλλου οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού ποτέ δεν τον γιούχαραν όπως έκαναν με άλλους πρώην παίκτες τους (Νικοπολίδης, Κωνσταντίνου κ.λπ.) αλλά αντ’ αυτού του προσφέρανε κατά περιόδους και ένα ζεστό χειροκρότημα, απόδειξη πως δεν λησμονούν αυτά που πρόσφερε ο Λύμπε στην ομάδα και εκτίμουν δεόντως τη συμπεριφορά του απέναντι τους και στην ομάδα που του προσέφερε την καταξίωση στο Ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα. 

Ένας ποδοσφαιριστής που το σύνολό του σπανίζει στις μέρες μας και η συμπεριφορά του πάντα εντός και εκτός γηπέδων τον κατατάσσει πολύ ψηλά στις καρδιές όλων των Ελλήνων φιλάθλων και ο κόσμος τον θυμάται όπως πραγματικά του αξίζει αυτού του σπουδαίου παίχτη αλλά και ΑΝΘΡΩΠΟΥ που λέγεται, Νίκος Λυμπερόπουλος!