Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Μοντέλο για την ολοκλήρωση του "Πύργος - Καλό Νερό - Τσακώνα"

Το θέμα της μείωσης της τιμής των διοδίων με παράλληλη αύξηση του χρόνου των συμβάσεων παραχώρησης και παράλληλη αύξηση του φυσικού αντικειμένου άνοιξε επίσημα προχθές ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης, σε σύσκεψη στην Άρτα με την Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού του Ευρωκοινοβουλίου.

Μιλώντας στη σύσκεψη, αφού αναφέρθηκε στην ολοκλήρωση του πρώτου δικτύου αυτοκινητόδρομου, αλλά και τη νέα γενιά οδικών και σιδηροδρομικών έργων, μίλησε για τις επόμενες προτεραιότητες του υπουργείου και σε μία από αυτές ζήτησε τη στήριξη του Ευρωκοινοβουλίου, προκειμένου να μειωθεί η τιμή των διοδίων με αντάλλαγμα τη χρονική επιμήκυνση του χρόνου παραχώρησης και την παράλληλη δρομολόγηση επεκτάσεων των δρόμων αυτών.
 

Αυτό ουσιαστικά μπορεί από τη μία να ανοίξει νέες δυνατότητες υλοποίησης μεγάλων οδικών έργων. Με αυτό τον τρόπο ενδεχομένως να κλείσει το "δαχτυλίδι" της Πελοποννήσου στο τμήμα Πύργος-Καλό Νερό-Τσακώνα.
 

Από την άλλη, ένα πρώτο ερώτημα που γεννάται σε αυτό είναι πώς θα επιτευχθεί η συναίνεση των παραχωρησιούχων, των χρηματοδοτών (ΕΤΕπ και εμπορικές τράπεζες) και η εύρεση της επιπρόσθετης χρηματοδότησης.

Όπως αναφέρει παράγοντας της κατασκευαστικής αγοράς, για να μπορέσει να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να εξευρεθεί το χρηματοοικονομικό μοντέλο που, πρώτον, θα διατηρήσει το έργο ως "bankable" και, δεύτερον, θα επιτρέψει την απαραίτητη τροποποίηση της σύμβασης παραχώρησης.


Η αναφορά του υπουργού είναι βέβαιο πως θα ανοίξει την κουβέντα γύρω από την αναγκαιότητα ή όχι μιας τέτοιας κίνησης, πράγμα που θα κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον το κλίμα που τελικά θα διαμορφωθεί με τις όποιες αποφάσεις ληφθούν.


Στην ομιλία του ο κ. Σπίρτζης επισήμανε και τα εξής: "Τα συμπεράσματα που μπορούμε με ασφάλεια να βγάλουμε, είναι: Δε θέλουμε ένα μοντέλο Υποδομών, είτε Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, είτε παραχωρήσεων, είτε δημόσιων έργων συγχρηματοδοτούμενων, που θα ελέγχεται μόνο η βιωσιμότητά του για τις τράπεζες ή για τη βιωσιμότητα των έργων, αλλά και για την κοινωνία. Δηλαδή, όταν κάνουμε ένα έργο παραχώρησης, ο πολίτης να μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Γιατί οι τιμές που βγήκαν αυτοί οι δρόμοι είναι πολύ υψηλές. Και εκεί είναι πραγματικά, ένα στοίχημα για την κοινωνική Ευρώπη, να θεσμοθετηθεί -και όχι να προκύψει από τις διαπραγματεύσεις που κάναμε εμείς εκ των υστέρων- να μετακινούνται ελεύθερα οι συμπολίτες μας με αναπηρία, οι άνεργοι, να υπάρχει εναλλακτικό οδικό δίκτυο, να υπάρχει μια σειρά από δράσεις που πλέον στην Ελλάδα είναι θεσμοθετημένες.


Στα έργα να επαναπροσδιοριστεί η έννοια της βιωσιμότητας και να μην υπάρχουν μόνο οικονομικά κριτήρια για τη βιωσιμότητα των έργων. Κριτήριο είναι να μην έχουμε θανατηφόρα ατυχήματα, που συγκρούεται με το πόσο οικονομικά βιώσιμο είναι ένα έργο. Κριτήριο είναι η ασφάλεια και η υγεία των πολιτών. Κριτήριο είναι να βγάλεις μία περιοχή από την απομόνωση σαν αυτή που βρισκόμαστε σήμερα. Βέβαια, εκεί πρέπει να έχουμε τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε οι συμβάσεις που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια και είναι σε λανθασμένη κατεύθυνση, να μας δοθεί η δυνατότητα και για τη μείωση των τελών χρήσης, ταυτοχρόνως με την αύξηση του χρόνου των παραχωρήσεων, αλλά και την αύξηση του φυσικού αντικειμένου μέσα στις ίδιες συμβάσεις».


Πηγή